Oyalandıkça sarıp sarmalıyorum kendimi. Kelimelerim düşündükleri kadar masum değil esasen. Bir iki dairesel hissediş, bir iki ileri geri adım. Bir iki tebessüm, utanış.. Bir filmden alıntı cümleler, arada başkalarından duyulan sözcükler ve üzerlerinde oynanan alçakça oyunlar.. Bir sürü kalem bir sürü kağıt, bir sürü karmaşa, dağınıklık. Gürültüler, kavgalar, yığınla olumsuz sayılabilecek his. Bir iki paylaşımdan ibaret zamanlama hataları. Bir pergelin ucuyla yontulan ucuz kalpler. Küfürlerin savrulamayacağı kadar kalabalık karbondioksit solungaçları. Bozuk paradan farksız hissetmeler. Nota kalabalığı! Kulak uğultuları. Hastalıklar, paranoyalar, şizofreni. Kendin gibiler ve kendin gibi olmayanlar...... Oyalandıkça saçmalıyorum. İyi niyetin her daim suistimal edildiği bir geni taşıyorum.