Nisan 2010'da yazılmış.

Öyle bir ilişki olmalı ki, kişi kendisini bulamayışının bilincine varamayacak kadar meşgul olmalı, asla bir başına kalmamalı, sorgulamanın ne olduğunu unutmalı, beynini vara yoğa harcamamalı..Saatlerce senin düşünmene ihtiyacı olmayan şeyleri düşünmemelisin, bütün kalbini bütün bedenini bu işin içine koyarken bütün beynini değil beyninin çeyreğini kullanmalısın. Hani öyle bir ilişki olmalı ki bu, sıklıkla yorulmalı, hizmet etmeli ve kusursuz olmalı, sıklıkla ilgi göstermeli, Tanrına şükretmeli, alttan almalısın. Ama sıklıkla değil her daim mutlu olmalısın. Mutluluk var mı yok mu diye düşündüğün zamanları geride bırakmışlığın ve var olmadığına kanaat getirmişliğin sadece sana kalmalı ya da hafızana set çekip bunu da unutmalısın. Kurduğun sahte ilişkilerdeki gerçek olmayan sen kurduğun başka bir sahte ilişkideki gerçekliğe en yakın senden daha tercih edilir olmalı. Eleştirilecek çok şeye sahip olmalısın, her daim mantıklı ve yapıcı eleştiriler yapmalısın, mümkünse yaptığın eleştiriyi bir defa dillendirmeli ve karşı tarafın hür iradesine bırakıp yoluna aynı şekilde devam etmelisin, aynı kişiyle. Takıntılı olduğun bir sürü saçma sapan mevzu karşındakine yansımamalı, aynadakiyle paylaş çok gerekiyorsa, alınganlığını kendi kendine yap ve kendi kendine yaşa! Çünkü alınganlık yapacak kimsen olmadığında ben alınganım demenin hiçbir anlamı olmaz. Sığınmaya meyledecek, ihtiyaç duyacak ve özleyecek kadar çok sevdiğin zamanlarda bırakıp gideceğin bir benliğin olmalı. Sağlıklı bir ilişki için, sağlıksız bir beynin ve sağlıklı bir bedenin olmalı. Zarif yürümelisin, bakımlı ellerin, makyajlı gözlerin, alınmış tüylerinle yavaş yavaş değiştirmelisin kendini. Değiştirmelisin çünkü tanındığın zamanlarda intihara meyletmiştin, demek ki sağlıklı değildin, o zaman sağlıklı olmak için bu kişiyi intihar etmiş sayıp yeni bir kişi ortaya çıkarmalısın. O kişiyi ortaya koymalısın, karşındaki insanı değil. Ortada bir kumar yok, bir oyun yok, ortada bir ilişkiden başka bir şey yok: Ortada ben yok..Kalmadı.