Öptüm ya hani seni... Dudaklarımızın buluştuğu yer eski yerde değildi. O eski tadı alamadım, o eski adam değildin sen. Benden bahsederken gözlerin dalıp giderken bildiğim sen değildin o öptüğüm. O iki güzel dudak artık bizim değildi, salt senindi... Benim salt benim olduğum gibi. O fotoğraflardaki iki kişi değildik biz, öperken etrafa bakan ve utanan kız değildim ben... Hani o geceleri dinlediğim şarkılarda özlediğim sen değildin artık... O kesinliğin yitip gitmişti geçmiş zaman eklerinde, şimdi sadece belkiler, keşkelerle dolu sözcükler kuran dudakların benim için masum bir kaçamaktı işte.. Masumiyetimizi birlikte yitirdik biz ben seni öptüğümde: Biz birbirimizi, birbirimizle aldattık bugün.