Tek Kişilik Şehir

İki gün önce metrodan geçerken fark ettim ki, ben istediğim bir şeyi istediğim bir kişiye söyleyip onun bu istediğim şeyi yerine getirmesini bekleyerek saçmalamış olacağım ve elime hiçbir şey geçmeyecek ve hatta kaybettiğim zamana yanacağım. İki gün sonra sınavım olduğunu tamamen unutmuş bir halde DT gişelerine gidip bir süredir mutlaka gitmek istediğimi mümkün olan her yerde dillendirdiğim ve utanmadan hala ısrarla gideceğim kişilerin boş olacağı bir zamanı ayarlamaya çalışmış olduğum için asla gidemediğim bu oyuna iki bilet aldım Şinasi Sahnesi'nden dün için. Bir ablam için bir de benim için... Kendi maaşımla kendimden başkası için ilk harcamam oldu bu. Dün gece kelimenin tam anlamıyla bok gibi geçen günümün ardından şu ana değin alınmış en etkili ilaçlardan biri gibi geldi bana. Devlet Tiyatroları'na sponsor olmak isterdim :) Hemen yanımda Çiğdem Aydın ve annesi oturdu, hemen aşağıda Mithat Erdemli ile karşılaştık. Ait olunası bir yerdeydim dün gece ve sonra sınavımı hatırlamama rağmen gecenin köründe bir whopper jr menüyü afiyetle mideme indirdim :)