-sun.

Sürekli yapabileceklerinizi, düzeltebileceklerinizi, kurtarabileceğinizi düşünmeye başlamışsanız herhangi bir ilişkinizde durup bi' nefes almalısınız. Karşınızdaki bu herhangi bir insan durup da sizin için ne yaptı, sizi ne kadar önemsedi ve gerçekten yanınızda olmasına ihtiyaç duyduğunuzda ne oranda yanınızda olduğunu hissettirdi? Yaptıklarınızın hiçbirini karşılık için yapmadığınızdan siz eminken, o herhangi bir insan ısrarla sizin kötü niyetle yaklaştığınızı düşündüğünü hissettiriyorsa, sizin yapabileceğiniz bir şey kalmamıştır aslında. Birini sevdiğimizde öyle veya böyle dahil ettiğimiz dünyamızla ilgili büyük bir yanılgımız var: Biz kendi dünyamızı, o kattığımız insanla var sanıyoruz; halbuki o insan, bizim onu o dünyaya katışımızla var. İnsanlara biraz daha toleranslı olmamız gerek. Sevdiklerimiz için sınırlarımızı seve seve gevşetebiliriz. Karşımızdaki insanın sınırlarının keskinliğini gözümüze sokması durumunda da, aradaki bağları zayıflatmış olan biz olmayız. Belki karşılıklı bir tercihtir belki de tümüyle doğal akış çerçevesinde gerçekleşmiştir bu zayıflama. Ama kimsenin yaşamımızda kalması için çaba göstermemiz gerekmiyor. Çaba gösterilecek şey şu: Sevdiklerimiz için, sevdiklerimizin mutluluğu için, sevdiklerimizin iyiliği için ya da bu "sevdiklerimiz" yerine benliğimizi koyabilmek için ilişkimize çaba göstermeliyiz. Belki de "özen" daha doğru bir kelime. "Çaba" çok zoraki...