Benim Zeki Müren ve içinde ney sesi geçen her şarkıyı seven bir sevgilim var. Ankara'ya geldiğim ilk günden beri hayatımda öyle veya böyle etkilendiğim/etkilediğim bir karşı cinsimin olması benim şımarıklığımdan değil; sevgiyi seviyor olmam. Sevmeyi ve sevilmeyi sevmemden bu. Ama onun, içinde ney sesi geçen her şarkıyı sevdiği gibi sevmediği kendimi burada tutan en önemli nedenlerden biri olduğunu bilmemesini istiyorum.
Daha önce bir karar almıştım: "Kalmak için her zamankinden çok nedenim olduğunda, gideceğim. Çok sevdiğim bir adama, onu çok sevdiğimi hiç söylemeden ve sevmediğim birine, "Ben seni hiç sevmemiştim ki," dedikten sonra. Gittiğim yerde beni bekleyen tüm iyi ya da kötü şeylere kendi ayaklarımla gideceğim. Tek başıma."
Galiba o süreç çok yaklaştı.
Çünkü kalmak için gerçekten çok nedenim var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder