Kaynar.

Ruhumu paramparçalığı ile bırakıveren bir köşeye, o halini bilmeden ve o hali ile ilgilenmeden hiçbir şekilde, uzaktan bile bakmayan hayatıma ve bana;o kişi benim. Adımı sanımı bilmeden sevdiğim nice insan arasından sıyrılan ve keşke adını sanını hiç bilmeseydim dediğim o kişi de benim. Benden başkası yok benim çevremde. En tanımaya değer kişi kendimim. En tanıyamadığım kişi de kendimim. Düşlerden yoksunluğumla itham ettiğim kendimi ısrarla iyi kılmaya çalışırken düş kuramayışımı kabullenen de benim.. Güven duyamadığım her bireyden mesul olan ben değilim ama güven duyamayan benim sadece ben. Zorla olmaz güvenmiyorum işte. Hakaret etmiyorum ki... Güvenmiyorum yalnızca.