Günahlarımızı doladığımız ayaklarımızı bir kez ileri atarken sabit kalışımızı görememekle ve çünkü daima dimdik durup ileriye bakmakla meşguldük. Çepeçevreler ve tam tersilerle gevşettiğimiz ruhumuzu hergün biraz daha kovduk bedenimizden. Hadi çık git şimdi, en istenmediğin andasın, en ait olduğun yerde ve en sevilmediğin zamanda. En ait olmaman gereken kişiye en olmadık zamanda en olmadık yerde ait olduğun için sen, evet sensin tek suçlu. Düş şimdi derinlere, daha derine, durmadan düş... Düş kura kura savrulsun bedenin. Yapayalnızsın, yapayalnızdın, yapayalnız öleceksin.