Yaşadıklarımdan öğrendiklerimin haricinde henüz öğrenmeyi bırak algılamayı dahi başaramadığım şeyler var. Bunların başında her şeyin benim istediğim gibi olmayacağı ve insanların benimkilerden çok farklı fikir ve dünya görüşlerinin olabilmesi durumu.
Bana çok ürkütücü yahut çok kırıcı gelebilen bir cümlenin aslında çok içten ve dostane söylenebileceği ihtimali aklıma hiç gelmiyor. Bu konuda yakın çevre ve en yakın çevrenin çok büyük katkısı var bana. İnkar edemem.
Ama bunların dışında, bir aidiyet yanılsamasına tüm benliğimle ihanet etmişliğimi seviyorum kendimde şu an. Aidiyet diye bir şeyin var olduğuna ve daha da ilginci benim de bu düşünceye hizmet eder bir tarafımın olduğunu nasıl ve hangi aptallıkla düşünmüş olabilirim aklım almıyor. Kim neye ait?
İki kez gittim doktora son zamanlarda, ikisine de doğum kontrol hapı kullandığımı söylediğimde aldığım cevabın "evli misin?" olması ve yakın akrabalarımın bile "kadın erkeğin sonu, erkek kadının ilki olmak ister bla bla" şeklinde facebook paylaşımlarında bulunmaları midemi bulandırıyor. hallelujah!! Hepimiz birbirimizin beynini sikebiliriz ama hiçbir kadın ve hiçbir erkek birbiriyle seks yapamaz, zira parmakta yüzük yoksa ben sık sık kendimi başkalarını düşleyerek tatmin ederim ve yaşar giderim; sonra sapıtır, sırf legal birliktelik için nikahı basar ve yıllar yıllar sonra "ilk erkeği" olduğum o kadını hiç de öyle ilk erkeği olmadığım bir kadını daha fazla takdir etmek suretiyle tüm kalbimle aldatırım.
Hala ne sevgisi, ne sevdası, ne aşkı?
Dünyamızın da doğamızın da merkezinde bedenimiz ve binlerce beden var. 18. yüzyıldan beri de istenmeyen çocuk tehlikesi tamamıyla ortadan kaldırılmış halde.
Hala ne duruyorsunuz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder